کد مطلب:47756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

خداوند در آيه 225، سورة مباركه بقره ميفرمايد: شما را به خاطر سوگندهايي كه بدون توجه، ياد ميكنيد، مؤاخذه نخواهد كرد... تفسير و توجيه اين آيه چيست؟ آيا واقعاً سوگند (در حالي كه به خداوند توجه نداشته باشي) مؤاخذه ندارد؟!

در اين آيه، خداوند به دو نوع سوگند، اشاره كرده است: نوع اول قسمهاي لغو است كه هيچ گونه اثري ندارد، و نبايد به آن اعتنا كرد، اين نوع قسمها، آنهايي است كه مردم بدون توجه، به عنوان تكيه كلام، در لابلاي گفتار خود ميآورند، و به آن عادت كردهاند، و در هر كاري لا والله و بلي والله (نه به خدا قسم... يا بله به خدا سوگند) ميگويند. اين نوع قسمها را، قسم لغو مينامند، لغو در لغت به تمام كارها و سخناني گفته ميشود كه داراي هدف مشخصي نيست، يا از روي اراده تصميم، سر نميزند. بنابراين سوگندهايي كه انسان در حال غضب (در صورتي كه غضب سبب شود، كه از حال عادي به كلي بيرون رود) ياد ميكند جزو قسمهاي لغو است. طبق آية فوق، اين گونه قسمها از روي اراده و تصميم انجام نميگيرد مؤاخذهاي ندارد، و نبايد به آن ترتيب اثر داد، البته بايد توجه داشت، كه انسان آن چنان تربيت شود كه اين گونه قسمها را نيز گنار بگذارد، نوع دوم: سوگندهايي است كه از روي اراده و تصميم انجام ميگيرد و به تعبير قرآن كسب قلب در آن مؤثر است، اين گونه قسم معتبر است، و بايد به آن پاي بند بود و مخالفت با آن نه تنها گناه دارد، بلكه موجب كفاره هم ميشود.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 100، نشر دارالكتب الاسلامية)